< HomePage | Begin | DagboekMail02 >

| Houten zeilschepen (pinisi) in haven Sunda Kelapa, Jakarta |
19-09-08, vrijdag.
We hebben er 2 maanden naar uitgekeken en vandaag kunnen we weer de lucht in. Naar de Molukken, met name Ambon, Tanimbar, Kei-eilanden en even een weekje bijkomen op Bali.
Een lange reis die we deze keer in 2 etappes starten. Om 11.50 uur precies stijgt het toestel van Singapore Airlines op om ons in 12 1/2 uur naar Singapore te vliegen waar we met een overstap van 3 uur verder gaan naar Jakarta hoofdstad van Indonesië.
|
20-09-08, zaterdag. In Jakarta hebben we een stop-over van 1 dg die we benutten om wat sightseeing te doen. Met 5 personen en een gids stappen we in de taxibus en rijden door het moderne stadsgedeelte, met mooie pleinen en parken en veel hoge kantoor- en overheidsgebouwen. Verder door een oude wijk waar nog veel huizen en kantoren aan de Koloniale tijd herinneren. Centraal op het Medan Merdeka (het onafhankelijkheidsplein) staat het hoge Nationale Monument, je kunt (met een lift) naar boven om over de stad uit te kijken. Maar we besluiten door te rijden naar de Oude Haven (Sunda Kelapa) van voormalig Batavia. Aan de kade liggen 10-tallen houten zeilschepen (pinisi) die nog op de goedkope, traditionele manier gelost worden, gewoon met menskracht dus. Mannen zwoegen in tropische hitte schip op en af met cementbalen van 50 kg op hun nek/rug! |
![]() |
| Even een hapje in Oude Haven (Sunda Kelapa) |
![]() |
In het centrum van de wijk Kota (voormalig Batavia) ligt het Taman Fatahillah. Op dit plein staan drie koloniale gebouwen die zijn getransformeerd in musea. We bezoeken een Museum dat eigenlijk al gesloten is vanwege renovatie. Maar de gids vindt iemand die ons in de tuin rondleid waarin nog wat oudheden bewaard worden uit de Koloniale tijd. O.a. een Portugees kanon dat stamt uit de 17e eeuw. Het kanon werd naar Batavia gebracht na de verovering van Malaka in 1641. Op de achterkant van het kanon is een vuist te zien waarvan de duim geplaatst is tussen de wijs- en middelvinger wat in Indonesië (en bij ons ook) een obsceen gebaar is. In het verleden gingen er nog wel eens onvruchtbare vrouwen op de loop van het kanon zitten in de hoop vruchtbaar te worden totdat dit werd verboden. Aan de overkant van het plein bevind zich het van oudsher bekende Café Batavia. Dit schitterende in Koloniale stijl onderhouden restaurant toont warm en gezellig door de vele loungeachtige zithoeken, grote bar en enorme (echte) bloemstukken. Veel oude foto's aan de wand maken het twintiger jaren plaatje kompleet. |
| het Taman (=plein) Fatahillah |
We nemen plaats op de veranda en snakken nu wel naar een grote fles Bintang. No problem, even later komt de bestelling er al aan. De theekopjes worden voor ons neergezet en uit gezellige ronde theepotten wordt een wat vreemd uitziende thee geschonken. Nee, nee, misverstand! Roepen we in koor, we hebben echt geen thee besteld maar bier! Meisje blijft allervriendelijkst: Jaaa... is bier! Nee, het is thee, we willen geen thee. Meisje weer : Jaaa... is bier! Bintang! Dan toch maar even geproefd en je geloofd het niet, maar het is echt koude Bintang, overgegoten in een theepot vanwege de Ramadan!

| Bier in een kopje! |
Buiten op het plein nog even onderhandeld met een kaartenverkoper en de eerste 20 kaarten van Jakarta en wat kerstkaarten zijn binnen. Ben benieuwd wat we verder nog gaan scoren. Zal wel wat zoekwerk worden, kaarten worden nauwelijks aangeboden en in de grote winkelcentra komen we niet. Maar ja, voor je hobby moet je wat over hebben.
Meer foto's van Jakarta en Ambon
21-09-08, zondag.
Vanochtend ging de wekker al heel vroeg want om 6 uur gaan we al vliegen met Batavia Air naar Ambon. Na een heel korte tussenstop in Surabaja zijn we pas 6 uur later in Ambon. Het is inmiddels 7 uur tijdsverschil met Nederland (Hier is het 7 uur later).
![]() |
Ik geniet van de rit naar de stad Ambon (1 uur) heerlijk om weer terug te zijn. Het is zondag dus veel mensen rusten, zitten en hangen rond bij de huizen. Na de onlusten van de afgelopen jaren wordt er op veel plaatsen gewerkt aan nieuwbouw en renovatie. De verbeteringen zijn in vergelijking met vorig jaar februari duidelijk zichtbaar. |
![]() |
| Met Batavia Air naar Ambon | Bananenverkoopster in Ambon stad |
We zijn op de luchthaven enthousiast begroet door Yanes en hij brengt ons weer naar Hotel Grand Soya, waar we vorig jaar ook al waren, bekend terrein dus. 's Avonds gaan we met z'n allen in het centrum eten. Met de bedjak zonder licht door het drukke verkeer in het pikke donker. Hier en daar is de straatverlichting uit gevallen. Er staan veel eetstalletjes en kraampjes langs de straat. Om wat licht te krijgen maken ze gebruik van brandende kaarsen en windlichtjes wat voor een sfeervolle verlichting zorgde. Lijkt hier en daar wel kerstsfeer.
22-09-08, maandag.
Vanmorgen maar wat uitgeslapen want we gingen pas rond een uur of 10 richting SIWALIMA MUSEUM (Div. oude gebruikte voorwerpen, kleding, sieraden, weefwerk, muziekinstrumenten e.d.). Bezochten we vorig jaar ook al maar was toch wel leuk om er nog eens een keer door te lopen, dit keer met een Nederlands sprekende gids. Deze mevrouw gebruikte grappig vertaalde bewoordingen, bv: dit is 'rode-mond-eten', waarmee zij sirihbladen bedoelde of 'meisje verlegen' voor een bloemetje dat zich met de zon en schaduw opent en sluit.
|
Het is behoorlijk warm maar niet te. In vergelijking met de blauwe lucht van gisteren is het vandaag een bewolkte dag met dreigende regen, maar daar blijft het gelukkig bij. We besluiten een uurtje te lopen naar het besproken restaurant. Een mooie wandeling langs de weg die langs de Baai van Ambon loopt en lunchen op het grote overdekte terras direkt aan de baai. Binnen wordt er life Indonesische muziek gespeeld en gezongen die voor ons kleine gezelschap, 13 personen, opgetrommeld is. Vind ik toch zo mooi hè! Lekker weer, mooi muziekje en heerlijk eten! Het is net de Passar Malam maar dan in het echie! Weer terug in het centrum drinken we koffie in een echte koffieshop, dus gewoon een tent waar ze koffie hebben met allemaal exotische smaken. Wij gingen voor de gemberkoffie, erg lekker! |
![]() |
| Ambon Stad, druk en rommelig (foto Frank Jongejan) |
We hebben nog wat door het chaotische warenhuis Matahari gestruind en even langs het internetcafé geweest. Debbie belde vanaf het eiland Tanimbar (waar ze al is om wat dingen voor te bereiden) met de tamelijk schokkende mededeling dat we onze koffers nog verder in moeten krimpen. Het vliegtuig van Tanimbar naar Kei Eilanden moet zo licht mogelijk zijn i.v.m. de erg korte landingsbaan. Dus mogen we per passagier maar 10 kg vervoeren. Dat viel dus even tegen, 10 kg voor 16 dagen dat is niet veel! Maar het is gelukt, 1 koffer blijft in het hotel in Ambon en pikken we op de terugweg weer op.

| Vanaf dakterras Hotel Grand Soya Ambon (foto Frank Jongejan) |
< HomePage | Begin | DagboekMail02 >






