< DagboekMail03 | Begin | DagboekMail05 >
| Isola Bella |
Vrijdag, 28 mei. Beetje de omgeving verkennen, daarom rijden we langs de westkant van het Lago Maggiore naar het Noorden, naar Stresa. Het meer zelf en de omgeving vind ik er op het eerste gezicht mooier uitzien als het Gardameer. Dit komt waarschijnlijk omdat dit meer smaller is en je altijd goed de heuvels en dorpen aan de overkant kunt zien en in het noorden de sneeuwtoppen van de Zwitserse bergen.
 |  | Stresa zelf is een gezellig toeristisch oud stadje waar toevallig ook weer markt is vanochtend. We orienteren ons nog even bij de aanlegsteiger van de ferry's. Je kunt met de ferry het hele meer overvaren met diverse op- en uitstapplaatsen, ook naar de piepkleine eilandjes, zoals Isola Bella. Ik ben er op m'n 16e eens geweest, ga zeker nog eens kijken deze week. | |
| Een verzamelaar in Stresa | Aanlegsteiger Ferry |
Zaterdag, Zondag, Maandag, 29-30-31 mei. Na 2 dagen lummelen gaan we maandag weer eens wat van de omgeving bekijken, maar eerst even naar het postkantoor om m'n 16 ansichtkaarten van postzegels te voorzien. Ik had vorige week om wat apartere postzegels gevraagd en gezegd dat het voor verzamelaars was in 16 verschillende landen. Daarom vond de postmeneer dat ik maandagmorgen terug kon komen. De uiterst vriendelijke man maakte er een hele show van door eerst de verschillende landen te bekijken, daarna 1 voor 1 te wegen en veel notities maken om daarna 10 minuten achter een dikke kluisdeur te verdwijnen. Terugkomend met van een afstandje inderdaad prachtig zegels begon hij ze zelf stuk voor stuk op de kaarten te plakken en liet ze ook maar direct in de postzak verdwijnen. Zal mij benieuwen of ze ooit aankomen, maar dat hoor ik natuurlijk later nog wel. Nu alleen nog even afrekenen en toen waren we 30 minuten verder. De inmiddels lange rij achter mij zag me dankbaar vertrekken!!
We rijden een 30 km naar het N.O., naar de op 400 m hoogte gelegen provincieplaats Varese. We wandelen wat rond en eten een lekker broodje bij een gore tent op de markt. We hebben het al snel gezien maar laten ons nog even voorlichten bij de VVV over het fietspad rond het Meer van Varese. De kaarten waren helaas weer op, ojé wij verdwalen altijd! Maar het moet een goed aangegeven fietspad zijn, 30 km en 'totaly flat'! We gaan het morgen zien.
| Kabelbaan Laveno | Vos vanuit kabelbaan |
Langs het Lago di Varese rijden we terug naar het Lago Maggiore. Terwijl we even uitrusten op een bankje bij het haventje van Laveno zien we achter ons een kabelbaan steil omhoog gaan. Altijd leuk natuurlijk! Het baantje is maar 1065 m en gaat naar de top van de Sasso del Ferro. De bakken lijken op afvalemmers waar je met 2 personen net in kunt staan, tot net boven je middel zijn ze open, niet te veel wiebelen dus! Ik vind het heerlijk! Prachtig helder weer en steeds wijdser uitzicht over de omliggende meren. Als we bijna boven zijn loopt er een prachtige vos onder ons langs. Vol verbazing kijkt het mooie beest ons aan en heeft duidelijk geen haast om weg te komen, wij kunnen hem toch niets doen! Boven nog een ijsje gegeten, rond gewandeld naar een nog hoger stekkie en van het uitzicht genoten. Op de terugweg liepen er 4 herten onder onze afvalbak door, leuke extraatjes en allemaal voor dezelfde prijs!
| Noordkant van Lago Maggiore |
Dinsdag, 1 juni. Fietsen op de auto gebonden en terug naar het Lago di Varese. Het inderdaad mooi aangelegde fietspad slingert langs het meer. Ongeveer halverwege de 30 km is het toch ergens mis gegaan (die plaatsnamen lijken ook allemaal op elkaar) en kwamen we er achter dat we al een km of 3 terug aan het fietsen waren. Oh ja, en 'totaly flat'.... het is duidelijk dat Italianen nooit in Nederland zijn geweest, ze weten echt niet wat plat is. Onze fietsen met 7 versnellingen waren niet voldoende voor sommige hellingen. Daarom maar gewoon verder de terugweg ingezet. Blij dat we bij de auto waren! Het was wel erg mooi, toch jammer dat we de andere helft niet gezien hebben.
| Woensdag, 2 juni. Het is vandaag De Dag van de Republiek (sinds 1946), een vrije dag voor alle Italianen. Zonder er bij na te denken besluiten we toch naar Stresa te gaan om naar Isola Bella te varen. Wat een drukte allemaal! Dat hele toeristische zijn we eigenlijk niet meer gewend. Maar goed het eilandje op zich is schattig. Het werd in 1630 gekocht door Graaf Carlo III Borromeo en noemde het naar zijn vrouw Isabella. Er zijn een paar smalle straatjes met arbeidershuizen die nu allemaal ingericht zijn als eethuisjes en souvenirwinkels. |  |  |
Het grootste deel van het eiland wordt in beslag genomen door een sober uitziend kasteel met een bijzonder aangelegde en nog steeds goed onderhouden tuin die uit 10 trapsgewijze terrassen bestaat. Maar de entree is duur, het is druk en we hebben al zo veel gezien. Dus vinden we een plaatsje op een gezellig terras pal langs het water en eten we een lekkere vette pizza (m'n favoriet 4-formaggi) met een flesje wijn. Terug doen we er een uurtje langer over vanwege de enorme drukte.
Donderdag, 3 juni. Rustig aan bij het zwembad of 't meer. De temperatuur gaat inmiddels over de 30 graden.
Vrijdag, 4 juni. We hoorden dat er een kabelbaan is waarmee je echt hoog in de bergen komt. Bij Alagna Valsésia kun je naar 3260 m de Monta Rosa op en heb je uitzicht op reuzen van zo'n 4600 meter. Het ligt 100 km naar het N.W. dus storten we ons in de hectiek van het Italiaanse verkeer. je doet hier gewoon 2x langer over 100 km dan bij ons omdat er veel meer rotondes, drempels en onbegrijpelijke omleidingen zijn. De Tom-Tom raakt regelmatig over de rooie dus altijd kaart meelezen. Daar tussendoor rijden dan dan nog de kamikase chauffeurs en de motorrijders. Maar okay, het houdt ons nog steeds niet thuis!
| Alagna Valsésia |
Als we om een uur of 12 in het wintersportgebied Alagna (1200 m) aankomen blijkt de gondellift gesloten tot 26 juni. De lift is dus vooral voor de skiërs en draait alleen in het hoogseizoen een maand of 2 mee. Nou ja zeg!!! Maar de omgeving is geweldig, echt bergachtig met aparte houten huizen, watervalletjes, een snel stromende rivier, blauwe lucht en witte bergtoppen. Deze keer hadden we weer eens lekkere broodjes meegenomen. We vinden dus makkelijk een mooi plekje voor een picnic.
| De witte baseliek op de Sacre Monte di Varallo |
|
Op de terugweg houden we halt bij Varallo. Boven de stad ligt op een rots het Sacro Monte di Varallo. Dit religieuze complex telt 43 kapellen en een spierwitte 17de-eeuwse basiliek. Gelukkig kunnen we naar boven met een kabelbaan. De kapellen op deze Heilige berg, zijn elk gewijd aan een episode uit het leven en lijden van Christus. Al in 1491 is men begonnen met de decoratie met fresco's. In elke kapel is een tafreel uitgebeeld met honderden levensechte terracotta beelden. Natuurlijk de kruisweg, maar ook frivolere voorstellingen zoals de balkonscene en het laatste avondmaal. Het hele complex ligt in een netjes aangelegde tuin met mooie schaduwplekjes om even uit te puffen. Over de muur heb je een schitterend uitzicht over Varallo en de Valei van de rivier Sesia. Wij vinden het zeker geen verloren dag. Dit UNESCO monument heeft echt een diepe indruk op ons gemaakt. |
|
Zaterdag, zondag 5 en 6 juni. We doen het weer wat rustiger aan, wilden nog een dagje naar Milaan, maar is eigenlijk te warm voor de stad. Morgen gaan we naar het Gardameer, eens kijken of we een schaduwplekje voor de caravan kunnen vinden.
< DagboekMail03 | Begin | DagboekMail05 >
