< DagboekMail06 | Begin | DagboekMail08 >
| Nationaal Park Masaya |
Maandag 04-02-08, Studentenstad Léon
Daar gaan we weer, koers naar het zuiden! De weg is abominabel slecht en het landschap en de bergen behoorlijk droog. De schamele huisjes zijn van steen en vaak gebouwd met financiële hulp van Japan, waarschijnlijk na de laatste vulkaan-uitbarsting. Water haalt men uit een waterput dmv een fietswielrad.
|
Soms zijn de erfjes afgeperkt met een dichte rijen cactussen. Eindelijk kunnen we een eind voor de bus uitlopen, jammer eigenlijk dat we dit niet vaker doen. Links en rechts van de weg zien we weer vulkanen opdoemen, een stuk of 6 waaronder de Momotombo, het symbool van Nicaragua en de Cerro Negro. |
 |
We stoppen nog even bij de heftig kolkende en blurpende modderpoelen, aan de voet van een vulkaan. (foto boven). Kinderen leiden je rond voor een paar muntjes, altijd leuk voor een paar foto´s.
Het is nog maar een klein stukje naar Léon. We hebben hier een goed hotel, zelfs een klein zwembad ontbreekt niet. Daar maar eerst even ingedoken. Heerlijk, na een lange reisdag!
 |
Léon ligt in het laagland en is een culturele, koloniale studentenstad. Vandaag is de school weer begonnen na een vakantie. Op het Parque Central is het een drukte van belang met groepen jonge studenten. Ze lopen in kraakhelder witte blouses en donker blauwe plooirok of lange broek en de meisjes met lange witte kniekousen.  |
Het is een gemoedelijke stad met een oude Kathedraal, La Basilica de la Asunción, dit is grootste van Midden Amerika. Hierin liggen beroemde Nicuraguanen begraven. O.A. de nationale dichter Ruben Dário.
Er staan veel kerken in Léon, sommige in kleurige pasteltinten zoals de El Calvario Church en de Barokke La Recollecion en anderen waarvan er een aantal aan renovatie toe zijn.
| El Calvario Church | La Recolección |
Dinsdag 05-02-08, Pacific Ocean
Vanochtend vroeg gingen 5 van de jongeren op pad naar de vulkaan Cerro Negro. Je kunt over de vulkaanrand lopen, maar dan moet je eerst de steile wand op los gruis beklimmen. Er naartoe over een onverharde weg, 5 kwartier in een open truck en zo ook weer terug. Dat leek de meesten van ons te zwaar. Hat was voor ons echt balen dat ze achteraf gewoon met de bus geweest zijn en het helemaal niet zo steil en zwaar bleek te zijn. Ze vonden het prachtig om te zien, de pikzwarte helling met fris groene struiken, bomen met gele bloemen en rookpluimen uit de krater.
Dat is voor mij al de tweede keer. Onder en achter de grote Pulhanzak Waterval langs lopen zou te glibberig zijn door de grote en ongelijke rotsblokken. Viel ook achteraf reuze mee. Had ik dus echt een dip van!
| Pacific Ocean |
Daarom zijn we vanmiddag maar met een (dure) taxi naar het strand van de Pacific Ocean (Stille of Grote Oceaan) gegaan waar we eerst heerlijk vis hebben gegeten. Daarna nog even in de hoge golven met een hele sterke onderstroom, maar het water was heerlijk.
Het is hier al zo´n 30 graden. We komen steeds dichter bij de evenaar. Lekker in het zonnetje laten drogen en weer met de taxi terug.
Woensdag 06-02-08, Vulkaan Masaya
Vanochtend een beetje verdrietig weggereden. Er bleef een echtpaar achter. Bij hem is een blindendarmontsteking geconstateerd. Vanmiddag gaan ze een CT-scan maken om te beoordelen of er accuut geopereerd moet worden of dat hij nog naar Nederland kan vliegen om thuis geholpen te worden. En dat blijkt gelukkig het geval te zijn! In de loop van de middag belde hij opgelucht naar de reisleidster, hij gaat morgenmiddag naar Nederland en kan later geopereerd worden. Met de pijn valt het tot nu toch nog mee, maar het is natuurlijk erg sneu om op deze manier je vakantie te moeten onderbreken.
|
Met 14 man gaan we dus verder. 3 Uur langs een vlakke weg en we passeren de hoofdstad Managua. Gelegen aan het bruinkleurige Meer van Managua. Ons eerste doel is het Nationaal Park Masaya. Met de bus reden we tot aan de krater van de vulkaan Masaya. Grote rookpluimen stegen op vanuit het binnenste der aarde. In een vorig tijdperk werden hier regelmatig mensenoffers over de rand geknikkerd om de goden tevreden te stellen! We zijn met een ander stel een naastgelegen krater(tje) rondgelopen in 1 1/2 uur. |
|
Was een erg mooie wandeling met schitterende vergezichten. In de krater groeiden bomen en planten. We liepen over de kraterrand (de graat) soms met handen en voeten vanwege de flinke hoogte-verschillen.
|
We passeerden de kruinen van de bomen waarin een grote groep zwarte gieren huisden. We daalden nog een stukje af in het losse lavagruis waarin je tot je enkels wegzakte. |
 |
In de stad Masaya lopen we nog 2 uur over een enorme markt. De bont verzameling spullen, fruit en vis blijven we leuk vinden. De meesten mensen lieten zich nog ongedwongen fotograferen. Alle vrouwen die wat te verkopen hebben, langs de straten of op de markt dragen witte schortjes waar veel broderie-kant op gestikt is. Vaak kraakhelder en soms heel slonzig.
Een uurtje later waren we weer in ons volgende hotel in Granada. Dat is de mooiste Spaans-koloniale stad van Nicaragua, de gebouwen zijn prima onderhouden. Er hangt weer een echt ongedwongen sfeertje maar het is wel behoorlijk toeristisch.
Voor meer foto's Léon en Masaya
 |
 |
 |
 |
 |
|
Grappige schortjes |
< DagboekMail06 | Begin | DagboekMail08 >
