De cruise vertrok vanuit Isla Margueritha westelijk naar Aruba en Curacao, van daaruit oostelijk naar St.Lucia en Barbados en zo weer terug naar Isla Margueritha.
Voordat we kunnen inschepen worden eerst alle koffers verzameld op de kade. We mogen er even niet meer bij en wachten dus maar af. Dan komt er een man in een indrukwekkend uniform met een allervriendelijkste Golden Retriever. Dit blijkt een hash-hond te zijn. De hond loopt ongeinteresseerd en vrolijk kwispelend tussen de koffers door en vind natuurlijk niets.
Via een loopbrug gaan we door een vrij kleine ingang het binnenste van het grote schip in en lopen door lange gangen, via trapjes en hallen naar een ontvangstruimte. Hier wordt ons wat dingen uitgelegd, de excursie-mogelijkheden besproken en de hut toegewezen. We krijgen o.a. een creditcard die we de komende week op de boot gaan gebruiken. Hier kun je alles mee betalen en aan het eind wordt er afgerekend. Om een onduidelijke reden zijn we ge-upgrade, we krijgen een 1e klas hut op het dek, dat betekend in ieder geval een echt raam en geen patrijspoort en misschien ook wel wat meer ruimte.
We gaan eerst maar wat op onderzoek uit en moeten goed oppassen niet te verdwalen. Wij vinden het heel groot allemaal. We zien 2 eetzalen en diverse bar's, een theaterzaal, een casino, winkeltjes, op de bovenste etage een fitness ruimte en op 2 dekken een zwembad. Het schip heeft het model van een echte stoomboot en is voor een Cruiseschip tamelijk klein. Het is geschikt voor 900 passagiers en 350 bemanningsleden. Het heeft 9 dekken. Om een uur of 7 's avonds gaan we varen en de volgende dag, zaterdag, brengen we heel de dag op zee door. We vermaken ons prima en brengen veel tijd bij het zwembad door.
Het eerste eiland dat we aandoen is Aruba. Het is zondag en we lopen wat door Oranjestad. De Mainstreet met zijn kleurrijke gevels ligt er uitgestorven bij. In een tussenliggend straatje wordt binnen in een achterafzaaltje enhousiast gospels gezongen met veel geklap en ook een beetje vals. Wat had ik graag even om de hoek gekeken en meegedaan, maar die kans heb ik helaas voorbij laten gaan (toch verlegen misschien?) We slenteren een parkje in waar een mooi beeldje staat van Koningin Wilhelmina en wandelen nog een stukje langs de kust. Het is prachtig zonnig en helder weer, maar er staat een stevige bries, waar het eiland bekend om is. We gaan maar terug naar de boot om te lunchen.
In de middag worden we naar de andere kant van het eiland gereden. Van hieruit hebben we een snorkeltrip geboekt. We gaan met een flinke Catamaran een eindje de zee op en gaan weer vlak voor de kust voor anker. Hier ligt een wrak op de bodem dat al lekker overwoekerd is met zeewier, er zwemmen mooie vissen tussendoor, we hebben het prima naar ons zin. Koralen zijn er nauwelijks omdat er geen rotsen zijn, de bodem is zand.
De diners worden in 2 sessies opgediend, je kunt dus kiezen voor vroeg of later op de avond. Wij kiezen meestal voor de eerste ronde omdat we het avondprogramma ook erg gezellig vinden. We zijn ingedeeld aan een tafel met nog drie Nederlandse echtparen. Gezellige mensen waar we later ook wat meer mee optrekken.
Na een hele nacht gevaren te hebben naderen we in de vroege (maandag)ochtend het eiland Curacao. Er zijn al veel mensen op het dek om een eerste indruk te krijgen van Willemstad en om het keren en aanleggen van het grote schip gade te slaan. De bekende Pontonbrug is naar de kant geschoven om het schip te laten passeren. We genieten eerst van een lekker ontbijtje en kunnen daarna niet langer wachten om de stad te gaan ontdekken. Willemstad klinkt natuurlijk erg vertrouwd en daar heb je toch een bepaalde tropische gedachten bij. Wat mij betreft klopt dat niet helemaal, het is allemaal wat simpel en een beetje armoedig en niet zo vrolijk als we dachten. Maar de gekleurde huizen langs de haven staan er wel. Via de 'Pontjesbrug' gaan we de stad in en lopen door de winkelstraat en daarna naar de vissershaven. De visserboten liggen langs de haven geparkeerd en men verkoopt de verse vis rechtstreeks van de boot aan de huisvrouwen. Wat wel grappig en erg makkelijk is dat je gewoon Nederlands kunt spreken.
We besluiten naar het Zee Aquarium te gaan, omdat het even buiten de stad ligt nemen we de bus. Het ziet er allemaal netjes uit, buiten is een zeehonden show en binnen zijn prachtige vissen en andere onderwaterdieren te bewonderen. Er is een stuk zee afgebakend waarin een duikboot ligt. Hierbinnen kunnen we de grote vissen van heel dichtbij zien. Haaien en pijlstaartroggen zwemmen vlak langs het raam. Je kunt je in een duikpak hijsen en onder water de grote vissen voeren. Er is een bassin met jonge haaien, hier mocht het publiek dmv een grote beugel met daaraan een stuk vis de haaien voeren. Heb ik ook gedaan, het is even schrikken als zo'n beest op een halve meter afstand de vis razendsnel naar binnen schrokt.
Als het schip om 17.00 uur weer het zeegat heeft gekozen klinkt vlak daarna het noodsignaal voor de sloepenrol. Dit verplichte nummer is noodzakelijk voor de veiligheid. We moeten allemaal met reddingvest in het gangboard aantreden en als we na een half uurtje opgelijnd staan worden we door de kapitein persoonlijk geïnspecteerd. In een echte noodsituatie zal het er wel heel anders aan toe gaan!
