< indomail10 | Begin | indomail12 >
17-04-1997, donderdag.
Het hoognodige ingepakt voor 4 dagen om als handbagage mee te nemen, de 2 grote koffers en de beauty case in het Dhyana Pura Hotel opgeslagen, met de hotelbus naar het vliegveld en om 10.00 uur ingecheckt voor de inlandse vlucht met Merpati naar LOMBOK van 11.00 uur. Het was een wat haveloos propellorvliegtuigje dat veel lawaai maakte, maar niet echt eng. We kregen onderweg een zuurtje en een glaasje water en toen waren we al aan de overkant, de vlucht duurde nl. maar 25 minuten.
Lombok is weer heel anders, rustiger verkeer en betere brede wegen. 't Stikt hier wel van de scooterbrommers, nog meer als op Bali. Ze zeggen dat ze hier maar fl 350,= kosten.
Het Hotel PURI SARON in SENGIGI is goed. Het bestaat uit verschillende villa-achtige appartementen die in een mooie tuin staan en direkt aan zee en strand en uiteraard weer een zwembad. Op het strand liggen de kleurig beschilderde visserbootjes 'geparkeerd' de z.g. vlerkprauwen. Deze houten bootjes varen in de vroege ochtend uit om later terug te keren met een karig maaltje vis en worden dan met vereende krachten weer op het strand getrokken.
Het hotel staat helaas wel wat van de bewoonde wereld dus gaan we maar zo'n brommertje huren.
18-04-1997, vrijdag.
Vanochtend kwam de verhuurder van de brommer ons van het strand halen omdat we hadden laten doorschemeren dat we wel interesse hadden. We hebben 1 brommer gehuurd voor 3 dg a fl.32,=. Dat was wel een heel leuke ervaring. Als je de weg opgaat zit je gelijk tussen de mensen, de meeste kinderen groeten hier ook naar toeristen en ze zien al van een afstand dat we vreemden zijn (Hoe zal dat nou komen? met die korte broeken en dat rare helmpje!) Maar anderen kijken weer heel afwijzend, die zullen wel van zo'n strenge moslimbeweging zijn. We zijn nu wat mobieler voor een boodschapje en om wat meer van het eiland te zien. Tanken was ook grapping, op een stelling staan hergebruikte statiegeldflessen met bezine. Grote trechter op de tank en vullen maar!
Lombok is allemaal wat primitiever, het toerisme is meer in een beginstadium. We kunnen nu ook makkelijker uit eten gaan. Dat hebben we ook gedaan en voor het eerst ECHT Indonesisch gegeten (het vorige was wel lekker maar altijd wat Europees aangepast). En nu maar hopen dat we niet alsnog ziek worden.
We zijn door het apenbos gereden en hebben wel honderden apen gezien en daarna via de kustweg weer terug. Dat ging via erg steile hellingen en dalen zodat ik soms moest afstappen omdat het ros ons niet kon trekken! Langs de kust liggen allemaal mooie inhammen met palmenstranden. Maar helaas hier ook geen witte zandstranden (waar ik altijd al over droomde) maar het overigens wel schone maar grijzige lava/schelpenzand. Op 100 m van het hotel merkten we dat de band zacht werd en inderdaad we konden nog net het hotel halen voor hij echt plat was!
< indomail10 | Begin | indomail12 >
