< indomail07 | Begin | indomail09 >
11-04-1997, vrijdag.
Inderdaad om 0.45 uur ging de wekker al, opstaan en naar de lobby waar we wakker konden worden bij rustige pianomuziek, niet uit een luidspreker maar een echter pianist achter de vleugel.
Om 01.30 uur reden we in kleine busjes naar de Vulkaan BROMO, 2 uur rijden in de bergen op stikdonkere slechte wegen. Na aankomst en een kopje koffie hebben we een prachtige zonsopkomst mogen meemaken. Langzaam trok de mist op en werd het imposante landschap zichtbaar. Je stond aan de rand van de vulkaan waarvan de krater uit een hele grote zandvlakte bestaat en in deze vlakte rijzen weer 3 afzonderlijke bergen op, kleine werkende vulkanen. Het is zeer spectaculair om te zien alsof je je op een andere planeet bevind.
Over de zandvlakte rijden we later met de bus om dichter bij een werkende vulkaan te komen. Toen de bus niet verder kon moesten we overstappen op kleine paardjes. Nou dat was me wat! Net zoiets als op je 50e nog fietsen leren. Ik stapte in de stijgbeugel, ging in het zadel zitten en wiebelde er direkt aan de andere kant weer af. Daar zat ik dan in het zwarte lavazand onder het paard. Maar niets bezeerd en de tweede keer ging het wel. Heb nog zenuwachtig naar Frans geroepen: Heb je het gefilmd? Nou die was er niet veel beter aan toe: Nee, ik ben blij dat ik zit riep hij met een krampachtig gezicht! Al ging het heuveltje op en heuveltje af is het verder toch goed afgelopen. We vervolgden ons pad naar de krater via een trap met 700 treden en stonden toen echt aan de rand van een werkende vulkaan, een geweldig moment om mee te maken!
Omdat we maar met 4 mensen uit de groep waren zijn we later in de ochtend met het kleine busje naar een afgesproken plaats gereden om in de grote bus de reis weer te vervolgen naar de volgende lokatie KALIBARU in Oost-Java. Helaas is het wat regenachtige vandaag en valt er daardoor weinig te fotograferen onderweg. We logeren in een wat eenvoudiger maar knusser hotel Cipakuh Indah met mooi uitzicht over rijstterrassen. Het hotel bestaat uit aparte appartementen met hier en daar wat mankementjes, maar niet getreurd het eten is hier lekkerder.
12-04-1997, zaterdag.
Vanochtend een bezoek gebracht aan een kleuterschooltje van Het Schone Streven. Daar werden we als V.I.P.'s ontvangen en begroet wat ons wel een wat opgelaten gevoel gaf, we hadden natuurlijk niet echt iets gedaan, hoogstens een klein beetje meer betaald! De kinderen zongen voor ons en kwamen ons allemaal een handje geven. Het zag er allemaal goed verzorgd en schoon uit.
Naast het schooltje bezochten we ook de plantage 'Grote Tuin'. Deze en het schooltje worden geleid door een een charmante directrice en ingenieur. Zij leidde ons persoonlijk rond door de tuin en gaf uitleg over de koffie, cacao, nootmuskaat, kruidnagelen en alle anderen produkten die daar groeiden. Na de rondleiding kregen we op een open plek in de tuin een kopje koffie of thee met een lekker hapje aangeboden. Er werden kunstwerkjes gevlochten van palmblad voor de vrouwen corsages en voor de mannen een kroon.
De verrassing was kompleet toen ook de kinderen, uitgedost in traditionele kleding div. dansen voor ons gingen opvoeren. Van klein tot groot was het zeer aandoenlijk, ongedwongen en toch perfekt uitgevoerd. 't Lijkt wel of ze vanzelf dansen, zo soepel gaat het allemaal. Na afloop liepen we ieder met een kind aan de hand naar de bus waar ze ons vrolijk uitzwaaiden. Was echt een dag om nooit te vergeten.
< indomail07 | Begin | indomail09 >
