< Mail16 | Begin | Mail18 >


11-04-2002, donderdag.

Vanochtend TANA TORAJA weer verlaten via de opvallende toegangspoort en we rijden van de tamelijk koele hoogvlakte 180 km naar het zuiden, naar het vlakke land waar het aanmerkelijk warmer is. De airco in de bus kon het nauwelijks aan en we waren dan ook blij dat we na zo'n 5 uur (incl. koffiestop) rijden om ongeveer 13.00 uur in Paré-Paré aankwamen.

We overnachten hier in hotel Henari Buket Indah dat op een helling ligt en vanaf het balkon een schitterend uitzicht heeft over zee. Daar zaten we dan ook heerlijk te bekomen van de vermoeidheid en te genieten van de zeebries. Toen barstte, beneden ons in de stad, de hel los, van weerskanten begonnen de moskeeën te roepen, te bidden en te galmen. Het waren er minstens 6 en het gejengel hield uren aan, als de één stil was begon er wel weer een andere. Wat is het gebengel van een kerkklok dan een vriendelijk geluid. We mogen in Nederland best tolerant zijn, maar als de Moskeeën gaan oproepen tot het gebed via luidsprekers zal het ons zeer irriteren. Het is te dominant en te overheersend. Hier was het toevallig een feestdag en kwam de herrie van een moslim-disco er ook nog eens bij.

Een drietal mannen waren wat gaan wandelen en onderweg voetballende jongeren tegengekomen met Bin Laden T-shirts. Ze werden boosaardig bekeken en ook nog fel om money-money gevraagd. Die waren dus weer snel terug, op zo'n sfeertje zit niemand te wachten.

Vanavond hebben we afscheid genomen van onze reisleider op Sulawesi HARRY. Hij is een sympathieke man met heel veel reis- en levenservaring.

12-0-2002, vrijdag.

Het is 06.30 uur en ik zit op mijn balkon het vorige stukje te schrijven. Het is nu tamelijk rustig, de vogelgeluiden overheersen nog maar verderop is het geronk van het verkeer al duidelijk te horen. De temperatuur is nu ook nog heel plezierig maar het ziet er wel naar uit dat het een erg warme dag gaat worden.

Vanmiddag na een vroege lunch gaan we om 12.30 uur naar MAKASSAR en vliegen om 17.00 naar BALI, DENPASSAR. Het is maar 1.15 uur vliegen.

13-04-2002, zaterdag.

HOE IS HET MOGELIJK!! Komen we uitgerekend op HARI NYEPI (Silence Day) op BALI aan. Om 18.30 uur zijn we juist op tijd om ons in het hotel Dyana Pura te laten dumpen. Het was echt haasten want de hoofdwegen waren al afgesloten omdat er om 19.00 uur geen auto's meer mogen rijden en dan ligt ook het drukke plaatsje Kuta er uitgestorven bij.

Op belangrijke punten worden er prachtige poppen (Ogoh-Ogoh poppen), waar men maanden aan gewerkt heeft neergezet. Ook worden er overal offergaven gedeponeerd. Dan wordt er met veel geknal vuurwerk afgestoken (helaas geen siervuurwerk) om de kwade geesten in de poppen te jagen. Dan pas gaat de Nyepi in, nl. van 06.00 uur 's ochtends tot de andere ochtend 06.00 uur. Dan ligt ook heel Bali plat. Niemand mag op straat en overal pikkedonker. Dit is om de boze geesten gelegenheid te geven om in de poppen te kruipen, die worden dan later allemaal verbrand.

Ogoh-Ogoh Poppen

Helaas was dat nou net op onze enige vrije dag om in Kuta bekende plekjes op te zoeken en om te shoppen. Ons hotel ligt pal aan zee, heeft een mooi zwembad en een prachtige tuin. Daar moeten we het dus de hele dag mee doen want je mag echt geen stap buiten de deur, ook niet op het strand. Wij hebben geluk dat we hier nog eten krijgen, in sommige hotels ligt dat ook helemaal stil en moesten de gasten eerst naar de supermarkt.

Tuin Dhyana Pura Hotel

's Avonds is het in de tuin aarde donker waardoor een prachtige sterrenhemel te zien is. De overgordijnen op de kamers moesten ook allemaal gesloten zijn omdat je eigenlijk geen stroom mag gebruiken.


< Mail16 | Begin | Mail18 >

Gesponsorde koppelingen